Jeroen prolongeert onbedreigd zijn kampioenschap

De clubkampioen van vorig seizoen was dit jaar, net als Feijenoord (zoals iedere voetballiefhebber weet) vanaf de eerste speelronde aanvoerder van de ranglijst en dus de terechte kampioen.

Na een serie van vier overwinningen liet Jeroen de achtervolgers wel iets dichterbij komen door drie ronden niet intern te spelen. Hierna ging hij gestaag door met het verzamelen van punten om pas in de 24e ronde tegen een nederlaag aan te lopen. Formeel was hij op dat moment al kampioen en kon zich dit wel veroorloven.  De perfecte score was niet meer haalbaar maar hij kon nog wel een poging doen om zijn punten aantal van het vorig seizoen te overtreffen. Toen verloor hij namelijk ook maar 1 wedstrijdpunt.

Bij het ingaan van de laatste ronde stonden er nog veel andere zaken op het spel. Wie zou er naast Jeroen op het podium plaatsnemen. Leffert was daarvan wel verzekerd maar de plaats nog niet zeker, terwijl er voor de derde plek ook nog andere kapers op de kust lagen. Omdat Leffert verstek liet gaan kon Pieter een greep doen naar de 2e plaats, middels een klinkende overwinning.  Voor de andere achtervolgers was daarmee het podium meteen buiten bereik. Voor Derk wel beetje zuur omdat hij lang in de top stond. In de laatste ronde lootte hij Jeroen en dreigde bij een nederlaag af te zakken naar een 6e misschien wel 7e plek. Jeroen koos voor een opzet met f4. Bird-opening of Hollands in de voorhand. Zwart had iets meer ruimte in het centrum, maar wit had druk langs de f-lijn. Ergens ging de opzet van wit niet snel genoeg. Zwart kreeg grip op de stelling langs de d-lijn ondanks het bezit van de witte diagonaal door Jeroen en het feit dat de zwarte dame wat uit positie leek te staan. Na een algemene afruil stond er een eindspel van Dame met ieder 6 pionnen op het bord. Vrijwel symmetrisch, een stelling waarin je verwacht dat de aanvaller het lid wel op de neus zal krijgen. Remise dus. Met zijn vierde plek was Derk duidelijk blij. Een evenaring van zijn beste resultaat ooit en maar liefst zes plaatsen hoger t.a.v. vorig seizoen.

Achter de ongenaakbare Jeroen was het dit jaar best spannend. Jammer dat enkele spelers zich daarin niet mengden maar gelukkig debuteerden dit jaar twee spelers met een plek rond plek 10. De jonge Sven staat te dringen om richting eerste team op te stoten. Al met al kunnen we daarom, mede ook door de gemiddelde opkomst, terug kijken op een geslaagd seizoen.