Ronde 3: eerste tik uitgedeeld

In de strijd om het kampioenschap heeft Jeroen Weggen, kampioen de afgelopen jaren, een eerste tik uitgedeeld aan Derk Schuttel, die de laatste paar seizoenen 2e werd.

In hun onderlinge partij leek er weinig aan de hand: Derk wat ruimte op de koningsvleugel, Jeroen wat druk op de damevleugel. Derk maakte echter een rekenfout - hij liet de b2-pion instaan in de gedachte dat deze niet geslagen kon worden - die hem eerst 1, later 2 en zelfs 3 pionnen kostte. Bovendien verdwenen de dames van het bord, waardoor wit eigenlijk geen enkele tegenkans behield: 0-1.

Sven Broersma leek het moeilijk te gaan krijgen tegen Jacob Spijkerman, want na een vroege dameruil zat er maar weinig spel in de stelling en Jacob’s structuur was erg solide. Na een paardruil op a6 sloeg zwart echter verkeerd terug waardoor Sven meteen 1 pion, en vlak daarna een tweede pion won: 1-0.

Rick Weggen kon de dame van Lieuwe van der Veen insluiten en zo de winst binnenhalen. De vervolgpotjes lieten hetzelfde spelbeeld zien.

Siep Postma bracht met wit een interessant stukoffer tegen Jan van Paassen waarbij hij een imposant pionnencentrum (d5 en e5, potentieel ondersteund door c4 en f4) verkreeg. Het probleem was echter zijn zwakke zwarte velden: Jan kon de opstoot e4-e3! spelen en, na het antwoord f2-f4, binnenkomen met Dh4+. In het vervolg stond Siep’s koning teveel op de tocht en werkten zijn stukken niet goed samen. Jan kon het eens zo mooie centrum slopen waarna wit het voor gezien hield.

De langste partij van de avond leek aanvankelijk een kolfje naar de hand van Bart Lemstra te worden. Hij had de stelling duidelijk onder controle en ook potentieel een sterke koningsaanval. Zwartspeler Melle Bosma begon echter naarmate hij meer in tijdnood kwam steeds sterker te spelen! Bart won een pion en met dameruil leek er weinig aan de hand, maar Melle speelde toen zijn troef: een sterke vrijpion op de c-lijn. Het was voor Bart moeilijk om zijn stelling bijeen te houden, met een paar zwakke pionnen, een koning die een beetje op de tocht stond en de zwarte vrijpion die in de gaten gehouden moest worden. Gelukkig voor hem speelde Melle niet voortdurend de beste zetten, kon Bart het zwarte initiatief onschadelijk maken en tegen middernacht de winst binnenhalen.