Dry January

Voor velen was het afzien en werd de eindstreep niet of met moeite gehaald. Aan de opkomst bij DTK was dat niet te merken, maar wel aan de karige verslaglegging van de voorlaatste ronde. Een nieuwe maand met nieuwe kansen, tijd om even bij te schrijven.

Ronde 18

De topper was de partij tussen Pieter en Jeroen. Twee spelers van het eerste team en toch een kans om Jeroen van zijn 100% score te verlossen. Na een ongebruikelijk begin van Pieter, investeerde hij een pion maar zag daarna een finesse over het hoofd. Er volgde meteen stuk verlies. Na enig tegenspartelen verdwenen beide heren al snel naar de analyse ruimte.

Lieuwe speelde een aardige partij tegen Albert maar moest toch erkennen dat deze net iets handiger is in het omgaan met moeilijke stellingen.

Derk speelde tegen Rick een bekende variant van het twee paarden spel. ( Melle vertelde dat hij twee week eerder dezelfde variant tegen Ruben had  gespeeld.)   Rick maakte een foutje en liet er prompt nog een fout op volgen. Derk sloeg genadeloos toe. Een mooie partij om te gebruiken bij een jeugdtraining.

Jan versloeg Wiebe. Twee spelers uit de subtop die er deze avond helemaal voor gingen. Jan zette een fraaie aanval op die doorsloeg op het albekende zwakke punt f7, en stoomt zo op richting een podiumplaats.

Leffert moest tegen Melle, die een afwachtende houding aannam. Ondanks speldenprikken en kleine voordeeltjes bleef de partij in balans. Een, zeker niet bloedeloze, remise tot gevolg.

Aiso en Siep starten gezapig aan hun partij. Er leek niet veel aan de hand tot een paard van Siep begon te briesen en over het bord galoppeerde. Dit gaf Aiso grote kansen, hij verzuimde meteen toe te slaan en eerst het paard te winnen, maar daarna was zijn aanval niet meer te stuiten.  

In de bekerwedstrijd probeerde René een nieuwe opening uit tegen Sven. Altijd lastig omdat nieuwe openingen eerst wat in moeten slijten. Zo bleef hij na de opening zitten met een slechte loper. Sven zag volop kansen en bouwde rustig zijn voordeel uit. René gooide er nog een wanhoopsoffensief uit, welke echter koel werd opgevangen. Pionverlies was niet meer te voorkomen door René en zo verliet ook hij de bekercompetitie.

Ronde 19

Bartele was terug van de wintersport en trad aan tegen Lieuwe. Het ging lang gelijk op maar Bartele profiteerde toch van een onnauwkeurigheid.

Jan Bergmans speelde tegen Derk en wisselde agressieve zetten af met passieve. Hij wist Derk daarmee meteen in de denktank te zetten, omdat ze na drie zetten al geheel uit de bekende openingstheorie waren. In het middenspel loste de spanning op en bleef er een onduidelijke stelling op het bord over. Remise.

Melle speelde deze avond voor de 8e achtereenvolgende keer met zwart. Goed geoefend zeg maar. Siep ging iets te snel met het opspelen van zijn f-pion. Daardoor kon zijn zwarte loper niet ingezet worden voor de aanval. Na kwaliteitswinst was het een koud kunstje voor Melle om de partij te winnen.

Jacob speelde een gedegen partij tegen Jan van Paassen. Hij stond heel goed en kon zijn paard lang op een centraal veld zetten en wilde graag meer. Ook hij speelde de f-pion en creëerde zo een zwakte op de e-lijn. Zijn aanval was krachteloos en gaf Jan voldoende kansen op een scherpe aanval. Jacob zag geen kans dit te weerstaan en maakte ook nog een onnodig foutje, waardoor Jan eenvoudig won.

De laatste en langste partij van de avond was tussen René en Wiebe. Na een lang gevecht om een open lijn op de dame-vleugel kreeg Wiebe daar een vrijpion. Met kunst en vliegwerk wist René deze tegen te houden en later te veroveren. Beide heren zaten inmiddels aardig in tijdnood waardoor René, ondanks zijn pion voorsprong, genoegen nam met remise.

Zo richting het voorjaar met nog minder dan 10 ronden te gaan een kleine up-date van de stand .In theorie zijn er twee titelkandidaten. Jeroen speelt weinig maar wint alles en staat een stukje voor op Derk, die veel speelt en veel remises speelt. Jeroen ligt op koers en heeft het in eigen hand lijkt het. Wiebe volgt op enige afstand en Sven zou met een goede serie nog het podium kunnen bereiken, net als Jan die de laatste week flink punten sprokkelt. Pieter zit een beetje in niemandsland en zal moeten gaan voor een paar leuke partijen.

De strijd om het B-kampioenschap lijkt dit jaar te gaan tussen Jan Bergmans en René Wijnstra. Beiden hebben 9 wedstrijden gespeeld, 2 gewonnen, 6 remise en 1 verloren.  Het verschil in punten is ook minimaal, net als hun behaalde TPR. Onmogelijk om een zinnige voorspelling te doen over de afloop. Waarschijnlijk een beslissing in de laatste ronde?

Voor degenen die dit verslag wat aan de droge kant vinden:  “waar zijn de beschreven briefjes met een klein wedstrijdverslag?”  Die maken het leven van de verslaggever een stuk gemakkelijker!