Laatste vrijdag van Oktober

Op de laatste vrijdag van oktober, net voor het ingaan van de wintertijd, werden er vijf partijen gespeeld. Het was de eerste mogelijkheid om voor de beker te spelen en drie stellen gingen deze uitdaging aan. De andere twee speelden voor de interne competitie. De beide Jannen maakten er een lange partij van, terwijl Elger tegen Siep zijn debuut maakte.

In het middenspel verloor Elger een stuk en deed daarna verwoede pogingen om terug in de partij te komen met een felle aanval. Siep wist dit te pareren en haalde daarna snel de winst binnen.

Als gezegd de Jannen deden er lang over. Jan van Paassen speelde met wit en probeerde met een gambiet in het voordeel te komen. Jan Bergmans nam dit niet aan en leek optisch niet veel problemen te hebben in het middenspel. Indien hij kans zou zien om de witte diagonaal te openen leek hij zelfs voordelig te staan. Uit het niets sprong het witte paard naar g6 en de grote vraag is of deze geslagen kon worden of niet. Jan B. deed dit niet en zondigde tegen de regel dat een dubieus offer aangenomen moet worden. Laat de tegenstander het maar bewijzen. Enkele zetten later kwam de beslissende stelling op het bord. Zie detail van de stelling. Wit is aan zet en slaat de pion op h7 en hierna moest zwart opgeven.

 

Alle drie de bekerwedstrijden vielen in de D-categorie.

(D: Ratingverschil 400 of meer punten.
Laagste rating 1u 30 min +30s/zet bedenktijd. Hoogste rating 13 min + 2s/zet bedenktijd. Spelen tot de vlag valt. Bij remise wint de speler met de laagste rating.)

De speler met de laagste rating staat voor een dilemma: 1. Lang nadenken om geen grote fouten te maken. 2. Snel spelen om tegenstander in tijdnood te brengen. Twee van de drie hanteerden zo te zien optie 2.

Lieuwe speelde tegen Derk en speelde zo snel dat hij aan het eind van de partij meer tijd had dan aan het begin. In de opening beging hij een fout en Derk kon daarna rustig stukken afruilen en een paar pionnen mee snoepen. Derk haalde een nieuwe dame en kon dat snel omzetten naar een matcombinatie.

Jurjen kende zijn tegenstander Jeroen goed, tenslotte is dit zijn jeugdtrainer. Ook hij koos voor de aanpak met snel spel en kreeg al snel het deksel op de neus.

In de derde bekerwedstrijd ging Jacob voorzichter te werk tegen Sven. Tot in het middenspel leek het redelijk gelijk op te gaan. Na afruil van de torens kreeg Sven overwicht in het centrum en gevaarlijke pionnen stoomden op. Kort daarop gaf Jacob zich gewonnen.

Zo waren er deze laatste oktobervrijdag geen verrassingen te noteren.