DTK loopt nipt kampioenschap mis

Wie de eindstand van de Hoofdklasse FSB seizoen 24/25 ziet, denkt waarschijnlijk "jeetje, slechts een half bordpunt verschil... dat zal heel erg spannend zijn geweest". In realiteit viel dit echter wel mee, bij de gezamenlijk slotronde op dinsdag 8 april, traditionaal aan het Kalverdijkje in Leeuwarden. Na ruim 2 uur spelen, dus ongeveer halverwege de avond, was de titelstrijd wel beslist.

Dat zat als volgt. Bij aanvang van de ronde stonden we 1 matchpunt en 1,5 bordpunt achter op Sneek. Dat betekende dat we onze laatste ronde van Philidor 1 moesten winnen, en het liefst met (minimaal) 3,5-0,5 verschil, want in dat geval zouden we - indien Sneek met 2-2 gelijk zou spelen tegen Emmeloord - met evenveel match- en bordpunten eindigen, waarna het onderling resultaat (in ons voordeel) bepalend zou zijn. Maar in elk geval hadden we het niet in eigen hand. (Eerlijk gezegd schatte ik onze kansen op een eventueel kampioenschap bij aanvang van de laatste ronde niet zo hoog in.)

Echter, na 2 uur spelen stonden we 1-0 achter tegen Philidor, en was 3,5 bordpunt halen dus al niet meer een mogelijkheid. Op dat moment was de tussenstand bij Sneek-Emmeloord 1,5-0,5, en gaf Tjitze Schram van Sneek een voordelige stelling remise om voor een 2-1 voorsprong te zorgen en daarmee het kampioenschap zeker te stellen. In theorie was Sneek op dat moment al niet meer te achterhalen, en waren ze dus kampioen. Dat we de 1-0 achterstand tegen Philidor ombogen in een 3-1 winst en dat Sneek de laatste partij verloor waardoor hun wedstrijd tegen Emmeloord in 2-2 eindigde: beiden deden er niet meer toe... Maar daarmee kwam wel de eindstand op het scorebord die u bovenaan dit verslag kunt zien, waarbij het verschil tussen nr 1 en 2 inderdaad slechts 0.5 bordpunt is, een bijzonder klein verschil.

Achteraf gezien hebben we vooral veel punten in de eerste helft van het seizoen laten liggen - verlies thuis tegen Emmeloord, en ook onnodig 2-2 thuis tegen Schaakwoude - maar goed, op moment van die wedstrijden dachten we niet eens dat er eventueel nog een kampioenschap in het verschiet lag.

Goed, dat waren mijn beschouwingen over de titelstrijd. Dan de wedstrijd tegen Philidor zelf. Qua rating is Philidor 1 één van de sterkste ploegen, maar de laatste jaren halen we steeds vaker goede resultaten tegen hen. Zo ook deze keer (maar net niet goed genoeg dus).

Hendrik viel in aan bord 4, leek een mooie stelling te hebben bereikt met zwart, tegenstander Siegbert de Jong had namelijk een gapend gat op d4. Hendrik zette daar een paard neer, in de veronderstelling dat Siegbert deze niet kon nemen vanwege tactische consequenties. Siegbert kon het paard blijkbaar echter wel slaan, waardoor Hendrik een gezonde pion achter kwam. De rest van de partij was vechten tegen de bierkaai.

De overige drie partijen werden tegen het eind van de avond beslist, alledrie in het eindspel.

De partij van Bart aan bord 3 tegen Cas Roorda was strakke partij. Cas ging in de opening in de fout, Bart reageerde scherp en won een pion, vlak daarna nog eentje, en gaf Cas geen enkele kans. Er was geen tegenspel voor zwart en Bart wikkelde af naar een eindspel waarin hij de twee extra pionnen langzaam maar zeker naar de overkant bracht, met winst als gevolg. 

Mijn eigen partij tegen Maarten was de meest rustige van de wedstrijd. Lange tijd was er weinig aan de hand en werd het evenwicht niet verstoord. Op dat moment zat ik vertwijfeld toe te kijken, want remise leek bijna onvermijdelijk (en het team had winstpartijen nodig). Toen er afgewikkeld werd naar een eindspel begon ik er een beetje vertrouwen in te hebben, want de pionstructuur bood wel perspectief, er waren kansen om zwaktes in de witte stelling te brengen. In het dubbele toreneindspel bezweek Maarten uiteindelijk onder de druk en liet hij toe dat ik met beide torens via de c-lijn binnenkwam. De witte koning werd opgejaagd, er gingen een paar witte pionnen verloren en het was uit.

Sven speelde een heel interessante partij tegen Migchiel de Jong. In het middenspel had Sven zware druk op de b-lijn op een zwakke pion van Migchiel op b6. De vraag was of Migchiel's tegenspel aan de andere kant van het bord sneller zou komen. Het antwoord bleek nee, maar Sven liet afwikkeling naar een eindspel toe waar hij beter de dames op het bord had kunnen houden. Het eindspel was in principe remise:



Er volgde hier 1.Kc2 Lb7 2.Kb3 Lxd5+ 3.Ka4. Sven haalde de a5-pion op en ging vervolgens lopen met zijn eigen a-pion, terwijl Migchiel binnendrong met zijn eigen koning via f5 en g4. In principe was dit remise, als ik de computer mag geloven, maar zoals het ging liet Migchiel toe dat hij de witte a-pion niet meer met de loper kon tegenhouden. Sven promoveerde tot dame terwijl Migchiel net te laat was met zijn eigen vrijpion - deze bleef op de 2e rij steken. Derhalve moest hij opgeven.

Daarmee een ruime overwinning op toch een vrij sterk team. Helaas geen kampioenschap. Vrijdag kunnen we de FSB-beker nog winnen als we Lasker verslaan. Lasker heeft dit seizoen nog geen wedstrijd verloren, dus dat wordt lastig. Aan de andere kant: ze spelen bijna elke wedstrijd met 2-2 gelijk, dus het is voor Lasker ook lastig om een wedstrijd te winnen. We zullen vrijdag zien wat het wordt.