DTK 2 goed bezig

Op vrijdagavond 7 december stond voor DTK 2 de derde externe wedstrijd op het programma. Na, respectievelijk een nederlaag en een gelijkspel, trokken ze de lijn door. Tegen een, qua spelers, relatief onbekend team stroopten ze de mouwen flink op, in hun vaste samenstelling:  Leffert, Bartele, Melle en Jan v P.

Derk was gevraagd om wedstrijdleider te zijn.  Na een klein uur deed hij zijn eerste “klokcontrole” en constateerde tot zijn verrassing dat de vier partijen gelijk op gingen. Allen hadden 10 zetten gespeeld en ongeveer evenveel tijd gebruikt. Alleen op het 3e bord was er een groot verschil in gebruikte tijd, bijna een half uur.

Het spelbeeld gaf een wisselend beeld. Leffert zat in een ingewikkelde stelling met veel dreigingen. Hij moest goed rekenen om stuk verlies te voorkomen en juist een stuk te winnen. Melle had alles nog bijna op het bord, weinig open lijnen om langs te manoeuvreren. Bartele had al vroeg een half open g-lijn, rokeerde lang en deed verwoede pogingen om de witte koning te verschalken. Jan speelde zijn favoriete opening. Zijn tegenstander reageerde te passief, zette zijn paard aan de rand, waarna Jan het tijd vond om zijn loper te offeren op f7. Het leek aan de vroege kant, maar zijn tegenstander vond geen uitweg. Bij de analyse bleek er wel een taaiere verdediging te zijn door de koning eerder uit de penning te halen. Feit was dat Jan na enkele krachtzetten het volle punt binnen haalde. Beetje sneu voor hem was dat Leffert hem al was voorgegaan. Zijn betere rekenwerk had hem het stuk voor bezorgd en zijn tegenstander gaf kort daarop op. Zo was het rond half 10 al 2-0.

De toeschouwers moesten hierna erg veel geduld hebben voor het vervolg. Bartele zag zijn aanval strandden,  kwam in een toreneindspel terecht en leek op de goede weg te zijn. Helaas miste hij een afslag en moest zijn tegenstander feliciteren. Een zwaar gevecht en weinig tijd golden terecht als excuus!

Ook Melle had weinig tijd. Een minuut op de klok, alle zware stukken, twee lichte en ruim een handvol pionnen, de garantie voor een zenuwslopend slot. Nog een geluk dat je mag nadenken in de ruime tijd van je tegenstander. Gezien de tussenstand hoefde Melle niet te winnen en had geen bezwaar tegen torenruil. Zijn tegenstander probeerde een aanval tegen de witte koning op te zetten met dame en loperpaar. Melle reageerde rustig door zijn dame om te spelen, de aanval ging als een strovuurtje uit toen hij vervolgens de dame ter ruil aanbood. Dit werd ontweken, waarschijnlijk met het idee de stelling complex te houden, maar pakte helemaal verkeerd uit. De batterij van Melle op de zwarte diagonaal kwam, na uren op g7 gericht te zijn, plotsklaps tot leven. Mat was misschien nog te voorkomen geweest maar stuk verlies niet. Zwart zag het niet en ging pardoes mat.

Met deze 3-1 overwinning werden het aantal bordpunten verdubbeld, maar wat belangrijker is het aantal matchpunten verdrievoudigd! Een goed voorbeeld van ons 2e voor de wedstrijden van volgende week.